Borneo in het kort

Ik leef nog!

Sorry dat ik de afgelopen weken geen blog heb geschreven, ik heb het veel te druk gehad in Borneo. Dus ga d'r even goed voor zitten, pak een kop koffie of thee d'r bij en bereid je voor op een erg lange blog.
Het begon allemaal in Kota Kinabalu, ik kwam hier 14 maart aan het eind van de middag vanaf Kuala Lumpur aan. Een super klein vliegveldje, maar toch kon ik het voor elkaar krijgen om de bagagebanden niet te vinden.. Hoe dan?! Maar goed, uiteindelijk had ik ze gevonden hoor. Toen ik het vliegveld uitstapte merkte ik meteen hoe warm het was in Borneo (nog warmer dan het andere westelijke deel van Maleisië) terwijl het ook super benauwd is. Ik hoorde dan ook al meteen van de taxi-chauffeur dat het de droogste tijd sinds negentien-zoveel is, het heeft namelijk al bijna vier maanden niet geregend.
Het "centrum" van Kota Kinabalu stelde niet zoveel voor zag ik al meteen, eigenlijk alleen één grote lange straat met daar aan vast nog wat kleinere straten. Toen ik dus aankwam in het hostel wilde ik gelijk iets van een tour boeken naar het Mount Kinabalu park, omdat ik wist dat ik in deze stad niet echt een hele dag zou kunnen rondlopen voor sightseeing. Dus dat deed ik. Ik zou de volgende ochtend om 9.00AM worden opgehaald door de organisatie, top. Omdat het inmiddels al laat was, of ja laat.. Etenstijd, maar ik helemaal geen zin had om een uur rond te lopen voor wat eten, ben ik maar voor het hostel bij de PizzaHut gaan eten. Die nacht had ik een hele dorm mét airconditioning voor mij alleen, dus dat was echt heel relaxt.
Natuurlijk werd ik de volgende dag niet om stipt 9.00AM opgehaald, blijft toch Azië hè, maar aan dat uurtje later ben ik tegenwoordig ook wel gewend. Het is al iets dat je wordt opgehaald!
De tour die dag bestond uit: de Botanical Garden van het Mount Kinabalu Park, een stop bij een markt, ergens in een klein dorpje een mega grote (ontzettend lekkere) locale lunch, de hotsprings, een Canopy Walk in het Mount Kinabalu Park en uiteindelijk als je ontzettend geluk had het zien van de Rafflesia bloem (en wauw ik had het dus het geluk die te mogen zien.. Erg bijzonder). De groep van onze tour was niet zo groot, ongeveer tien man. Dus dit was perfect! Ook waren er erg leuke mensen mee, hier heb ik ook twee meisjes leren kennen uit Amerika: Kelly en Erin. Echt een ontzettend gezellige dag met ze gehad! Als ik ooit naar San Francisco of San Diego ga heb ik in ieder geval al slaapplekken, toch fijn hè dat reizen, haha! Bij terugkomst in het hostel had ik niet echt veel honger, omdat we dus zo'n grote late lunch hadden gehad, dat ik geen avondeten meer hoefde. Dus ben ik een beetje gaan plannen wat ik allemaal zou gaan doen de komende weken in Borneo. Het eerste had ik in ieder geval al van te voren gepland, de Kinabatangan river safari!
Hier keek ik ook echt al een week naar uit, de volgende dag zou ik richting Sepilok reizen omdat hier het B&B (Basecamp) zit van de organisatie (Uncle Tan's). Hier had ik met Lize afgesproken, zij zat in Sandakan en zou dan 's ochtends voordat de tour zou beginnen (17 maart) naar het B&B komen. Ik zou daar dus één nachtje eerst nog overnachten, omdat de afstand KK - Sepilok te groot was en ik dus echt een dag van te voren al daarheen moest.
We begonnen die ochtend bij het Orang Utan Rehabilitation Center, dit was echt een super ervaring. Echt één van de beste momenten ooit! Wilde Oerang Oetans wauw. Kan van m'n bucketlist af! Vervolgens hadden we nog een grote lunch op het Basecamp en vertrokken we (met heel veel gezonde spanning) naar de jungle...
En wauw jongens ik kan niet in woorden uitleggen hoe ontzettend gaaf dit was. Je moet het zelf gewoon ervaren om te begrijpen wat ik bedoel.
Je zit midden in de jungle aan de Riverside van de Kinabatangan rivier. Overal wilde beesten om je heen (oké dat was soms iets minder leuk), de rust en stilte die er hangt, het geluid van de dieren om je heen, de rivier-safari's, de nacht safari's, het eten en de mensen.. Ik kan maar over door blijven gaan. Je moet gewoon een ticket boeken naar Borneo en er naartoe gaan:
Uncle Tan's Wildlife Adventures - Sepilok. Kinabatangan Riversafari (3D/2N)
We zaten ook maar met zes mensen op deze trip (wat super fijn was, want normaal zit dit dus helemaal vol tijdens het hoogseizoen en zit je dus met heel veel mensen op die plek in de jungle).
Iedere avond werd de gitaar erbij gepakt en onder het genot van een biertje werden hier tot twaalf uur 's nachts (want dan gingen de lichten vanzelf uit) luidkeels liedjes gezongen. Wat een enorme gezelligheid!
Samen met Lize heb ik daar ook Hidde en Julie leren kennen, een stel uit Nederland/België, waar we even mee hebben gereisd na de tour in de jungle. Want toen zijn we direct vanaf Sepilok weer terug gegaan naar KK (dit is trouwens ook een super mooie trip met de bus). Helaas ook wat minder mooie taferelen gezien onderweg, omdat het al donker werd konden we de bosbranden ook zien.. Afschuwelijk. Hopelijk gaat het hier snel weer regenen, bah!
In KK gingen Lize en ik naar het hostel waar ik ook al eerder had gezeten en ook Julie en Hidde gingen naar hun vorige hostel. Na samen wat bij de PizzaHut gegeten te hebben, zijn we zo goed als direct gaan slapen.
De volgende dag hadden we een rustdag, het was toen een zondag, dus voor in onze straks was een ontzettend grote zondagmarkt. Hier hebben we dus ook lekker rondgebanjerd. Fruit en wat ander eten gekocht, ook heb ik hier een nieuwe sarong gekocht (omdat ik mijne heb laten liggen in de taxi...). Super lekker dagje dus! 's Avonds hadden we weer met Hidden en Julie afgesproken, omdat we de volgende dag wilde gaan snorkelen bij een van de eilandjes voor KK. Hierna zijn we salade gaan eten bij Little Italy, omdat we na al die maanden echt aan salade toe waren. Na het eten zijn we snel doorgelopen naar de andere kant van de straat, omdat we voor €1,50 naar de film gingen. Kung Fu Panda 3!!! Haha, dit was echt een super leuke ervaring. In een mini bioscoop met alleen maar locals een film kijken.
Om 9.00AM hadden we die volgende ochtend afgesproken voor het hostel van Hidden en Julie. Het was ongeveer 10 minuten lopen naar de ferry. Hier kochten we een ferry ticket voor twee eilanden, Sapi en Gaya. Op Sapi kon je blijkbaar goed snorkelen en op Gaya waren hele mooie stranden, top combi! Toen we op Sapi aankwamen bleek alleen het tegendeel, of ja je kun d'r vast wel goed snorkelen, maar alleen was het tijdens deze tijd van het jaar bezaaid met kwallen!! Heel vervelend. Echt miljoenen kleine kwalletjes die je prikte als je in het water zwom of alleen al stond. Natuurlijk hebben al die Chinezen duikpakken aan en lifevesten om, omdat ze niet kunnen zwemmen, en er dus niks van voelen. Maarja.. Wij zaten daar.. Uiteindeljk aan de andere kant van het eiland wel een plek kunnen vinden. Op Gaya hebben we uiteindelijk ook nog wat gezien met snorkelen. Maar de eilanden zijn echt super, ontzettend mooi. Ze liggen in een groot Marine Park vlak voor de kust van KK dus, echt een werkelijk paradijs!
De volgende dag zouden Hidde en Julie al richting Kudat vertrekken, wij bleven nog een nachtje in KK.
We hadden namelijk uitgezocht dat even op-en-neer naar Brunei toch echt te duur was en ook waren de busschema's echt niet handig. Dus hadden we een tweede optie: raften. Dit was een grote flop. Hadden d'r super veel zin in, zag d'r namelijk supergaaf uit allemaal. Maar, het was verre van raften. Soort van opgelicht dus, nou het heeft ons echt een halve dag gekost om de helft van het geld terug te krijgen. Veertig euro's voor dit wad namelijk wel echt veel en veel te duur. Toen we uiteindelijk het geld ook hadden zijn we 's avonds ook echt heeeeerlijk luxe pasta gaan eten bij Little Italy (DUUR!) maaaaar wauw, heerlijk. En daarna zijn we als klap op de vuurpijl ook nóg een keertje naar de bioscoop geweest (tja, voor maar €1,50 is het niks hè): Zootopia. De dag toch nog een beetje goed kunnen afsluiten zo!
Die ochtend daarna hebben we lekker rustig aan gedaan, we hoefde namelijk niet op een precieze tijd de bus te pakken. Om naar Kudat te komen, moest je gewoon naar de taxiplaats gaan, daar een busje/mini-van naar Kudat vinden en wachten tot er genoeg mensen inzaten om te vertrekken. Dit noemen ze een "shared-taxi" super handig, erg goedkoop. Alleeeeen... Kun je dus ook soms wel eens twee uur wachten tot er mensen zijn. Nou, dit hadden wij dus. Ook zit je lekker opgepropt in een autootje met een airconditioning die het nauwelijks doet. Maarach, lekker knus!
We kwamen dus aardig laat aan in Kudat, we hadden natuurlijk helemaal geen rekening gehouden dat we zo lang moesten wachten. Dus we hadden echt ontzettende honger! Gelukkig zat er bij het hostel één eettentje met allemaal locals. (Kudat is namelijk verre van groot en bestaat uit wat kriskras lopende straten). Maar lékker dat het eten hier was, man o man. Één van de beste noodlesoep die ik ooit gegeten heb! Natuurlijk hadden wij weer iets wat mis was aan de kamer (in KK hadden we in élke kamer wel iets dat kapot was of kapot ging als wij d'r in sliepen..) ook nu: de elektriciteit viel uit, alleen bij ons. Hoe dan vraag je je af?! Weten wij ook niet, blijft Azië. Sommige dingen zijn niet te begrijpen hier. Dus, wij naar een andere kamer, veel minder mooi en helemaal boven in het hostel. Hadden wij weer..
Maar dat mocht de pret niet drukken, de volgende ochtend zouden we namelijk alweer vertrekken. En wel naar een héél bijzondere plek: Tampat Do Aman (Google maar voor de plaatjes). Slapen in een Longhouse, in de jungle. Dit is echt een van de beste plekken waar ik ooit heb gezeten. Moose die ons overal naartoe bracht, wij achter in de laadbak van de truck, naar het strand en terug naar de jungle. Howard de baas die zo'n Londens accent had dat je soms maar gewoon leuk moest knikken omdat je er toch niks van verstond. En gewoon de sfeer, de omgeving, de geleden van de jungle weer, de slaapplek, maar ook de ecologische toiletten, of douchen in de buitenlucht.. Wauw.. We hebben dus ook afgesproken dat wij er precies over vijf jaar weer zijn!
De Tip van Borneo heeft een van de beste stranden van Maleisië en ook van de wereld, dus als Moose ons daarheen bracht konden we lekker vertoeven op een 2KM lang Bounty strand waar amper mensen waren. Intens genieten dus! Helaas kwam er ook een tijd van gaan..
Lize had op 28 maart weer een terugvlucht naar Kuala Lumpur, vanaf Sandakan. Mijn terugvlucht is de 30e (morgen dus) en vanaf Kota Kinabalu. Dus hebben wij ook daar meteen afscheid moeten nemen. Maar ik ga je sowieso snel weer zien Lies!! Gaan we lekker stappen in Haarlem of Utrecht. Was een top tijd!
De afgelopen twee dagen heb ik echt helemaaaaallll niiiiiks gedaan, naast het uitzoeken van dingen voor m'n volgende avontuur: THAILAND! (En misschien nog even Cambodja). Hier vlieg ik morgenochtend dus naar toe, heel benieuwd. Thailand schijnt ook minder benauwd te zijn, maar wel warmer.. Maargoed, dan plak je in ieder geval minder!
Nou ik ga nu m'n was ophalen bij de Laundry Service, hopelijk vonden jullie het weer een leuke blog. Nog een fijne dag daar in Nederland! (Oja en een fijn Pasen iedereen natuurlijk, ik kwam d'r achter dat het Pasen was doordat opeens de kerk in Kudat heel de nacht plus dag luid muziek op had staan..)

Daaaaaag!!!

Tot over vier weekjes allemaaaaal.