Rondje door Maleisië
Blijf op de hoogte en volg Willemijn
08 Maart 2016 | Maleisië, Kuala Lumpur
Inmiddels heb ik sinds mijn laatste blog al een heel rondje door Maleisië gemaakt en ben ik weer terug op de beste plek ooit: Kuala Lumpur, Dorms KL. Terug in m'n familie hier, heerlijk!
Ik zal jullie eens even bijkletsen wat ik de afgelopen tijd heb meegemaakt.
Ik ging dus weg uit Kuala Lumpur, zo'n twee weken geleden. Met de Ubertaxi naar het TBS busstation. Vanaf hier gaan namelijk allemaal bussen naar plekken over heel Maleisië én Singapore. Super goed geregeld dus!
Nou ik kocht mijn ticket bij het loket voor The Cameron Highlands, Tanah Rata (dorpje wat er in ligt en waar je Fis verblijft). Het was ongeveer een rit van 5/6 uur denk ik, van te voren zeiden ze natuurlijk 4 uur, maar tel daar altijd maar gegarandeerd een uurtje bij hier in Azië. Maar dat is verder helemaal geen probleem, want vergeleken met Indonesië is het openbaar vervoer hier super chill! Het zijn namelijk van die grote touringbussen, waarbij je je stoel helemaal kan uitklappen tot slaapmodus en ondertussen kun je heerlijk naar buiten kijken. Of als je natuurlijk een nachtbus neemt is het heerlijk om gewoon wat te kunnen slapen ondertussen.
Tanah Rata was echt een super klein dorpje, mijn hostel lag er net buiten boven op een heuvel ergens: d'Native Guesthouse. Ik vond het nogal prijzig met wat je er voor terug kreeg. Maar dat komt natuurlijk ook omdat je in de toeristische Cameron Highlands verblijft. Wel heel leuk hadden ze hier elke avond een groot kampvuur met iedereen die in het hostel verbleef, kreeg een beetje een scoutinggevoel zo boven op een berg in de bossen met een kampvuur. Haha! Ik heb hier maar twee nachten geslapen, omdat ik eigenlijk alleen een flinke hike door de bergen wilde doen en de Tea Valley's wilden zien, meer is er niet echt te doen. Dus de volgende dag inderdaad een super dikke hike gedaan, kon het bijna geen hike meer noemen maar gewoon een klimtocht. Samen met wat andere mensen (een Amerikaanse, een Engelse, twee Finse en twee Duitsers) heb ik mij een weg door de modder, takken, wortels, bossen, rotsen, lossen stenen etc omhoog gewaand. Wat was het een ontzettend gave ervaring om deze track (Jungle Track No.1) te doen, het was een van de zwaarste in de omgeving, dat was te merken, maar het was het uiteindelijk zoveel waard! Vervolgens toen we op de top stonden van Gungung Binchang moesten we een 10km pad naaf beneden lopen. Dit hebben we tot driekwart volgehouden, waarbij we langs fenomenale uitzichten liepen over de Tea Field Valley's. Waanzinnig! Toen daarna toch maar via hitchhiking (zo waren we trouwens ook bij het beginpunt van de track gekomen) een terugweg gevonden naar Tanah Rata. Uitgeput en uitgehongerd met z'n allen een heerlijke lunch gegeten ergens in een lokaal foodstalletje in het "centrum" van Tanah Rata (bestaande uit 1 straat met een paar winkeltjes en restaurantjes). Die avond zijn we vroeg gaan slapen omdat we uitgeput waren, maar ook omdat we weer vroeg op moesten. Shileah (de Amerikaanse) en ik gingen namelijk samen naar het eiland Penang!
Wekker om 6.45, bus om 8.00. Heerlijk! Ongeveer zo'n 5u in de bus naar Buttersworth en vanaf daar een ferry naar Pulau Pinang Georgetown. Helaas is meteen in het hostel (wat overigens een super hostel was: Siok Hostel) mijn schouder uit de kom gegaan, dus heel veel heb ik helaas niet gezien van Georgetown. De eerste hele dag heb ik bedrust gehad en alleen even d'r uit geweest voor een flinke late lunch en vervolgens weer terug in bed. De dag daarna zijn we met een citybus naar het National Park gegaan en vanaf daar hebben we ongeveer zo'n 1,5 uur gelopen door het park naar Monkey Beach. Dit was soms nog een hele opgave met m'n schouder, omdat je af en toe echt even wat moest klimmen en klauteren en dit was lastig met maar een arm. Maar we zijn er gekomen! Echt een super heerlijk strand was dit, een paar eettentjes, rustige (warme) zee (helaas.. Haha) en natuurlijk de apen. Heerlijk hier wat gezwommen (verbrand), gegeten en gechillt. Daarna zijn we met een bootje terug gevaren vanaf Monkey Beach naar het begin punt van het National Park. Want ik kon echt niet nog een keer terug met m'n schouder. En dit was ook een erg leuke ervaring!
De volgende dag ben ik alleen verder gegaan naar Pulau Langkawi, omdat Shileah wat langer wilde blijven. Heel toevallig gingen er vanaf mijn hostel ook twee andere Engelse jongens naar Langkawi en hadden ze dezelfde ferry als ik had 's ochtends, dus hebben we even samen een taxi gedeeld! Dat was erg gezellig! Zij gingen net zoals ik naar Pantai Cenang, dus ook hier naartoe hebben we een taxi gedeeld, scheelt weer in de kosten hè. Wat heel naar was, was toen ik mijn hostel vond ik Pantai Cenang er hier bedbugs bleken te zitten.. Dus moest ik dringend een goede WiFi vinden om een nieuw hostel te boeken daar ergens in de buurt (hiervoor hebben we natuurlijk altijd onze grote lieftallige Mc. Donalds voor!). Dus ik een nieuw hostel geboekt, Vila Thai, dit lag wel iets verder van het strand en alles af, maar nog steeds te voet goed te doen. Super lief was wel dat de vrouw van het hostel het zo erg vond dat ze bedbugs hadden, dat ze helemaal met me is meegelopen naar m'n nieuwe hostel en echt alles heeft verteld over het eiland en wat ik allemaal kon doen etc. Echt wat vond ik dat top!
Intussen had ik in een restaurant al een Duits meisje ontmoet en had ik daarmee afgesproken op het strand, dus heb daar nog even lekker gelegen en gezwommen. Het strand op Langkawi is echt super mooi. Wit strand, heerlijke zee en niet druk (jaja laagseizoen natuurlijk).
Voor de volgende dag had ik via mijn nieuwe hostel (wat overigens ook echt top was en super vriendelijk) een tour geboekt, mangrove tour. Ik zou om 9u werden opgehaald bij mijn hostel en vervolgens zouden we naar de plek gaan waar de boot vertrok, zou je een hele tour krijgen, middageten en ook werd je weer terug gebracht bij je hostel. Ideaal dus!
Hoe de tour er een beetje uitzag:
Eerst een heel stuk over open zee gevaren
Daarna naar een plek geweest bij rotsen waar we koraalvissen hebben gevoerd met brood
Vervolgens zijn we de mangrove ingevaren waar overal (zwemmende) apen zaten te chillen op de oever (of in het water dus)
Daarna voeren we langs de oudste mango bossen van Maleisië naar de plek waar echt tientallen wilde adelaars zaten van twee soorten. Super gaaf was dit!
Na dit zijn we naar een Fishfarm gegaan, je kon hier een vis bestellen die ze dan vingen voor je in een van hun bassins en vervolgens voor je klaarmaakte, hier hebben we een heerlijke lunch gehad nadat we eerst nog door de vleermuis grot zijn geweest.
We eindigende op een van de beste stranden van Maleisië (staat ook op de lijst van 's werelds beste stranden) en werden vervolgens weer teruggebracht bij het hostel. 'S avonds heb ik heerlijk (in een iets te duur restaurant dan normaal) aan het strand gegeten.
Ik had voor de dag daarna een bus geboekt in Kuala Perlis om 20.30 dus ik had nog een halve dag om te besteden. Ik ben samen met een jongen uit mijn hostel naar The Langkawi Cabelcar gegaan, een van de hoogste in Azië (volgens mij.. Zs spraken niet al te best Engels..), het uitzicht was echt waanzinnig mooi! Daarna moest ik snel terug haasten naar het hostel, nog even wat gegeten ergens en daarna snel met een taxi vanaf het hostel naar de ferry. Heel stom heb ik een tas met kleren en mijn notitieboek (waar zoveel in staat) in de taxi laten liggen.. Dus die ben ik kwijt, baal ik ontzettend van! Maar goed, heel veel kon ik d'r ook niet aan doen. Dus ik kocht een ticket voor de ferry om 17.00.
Aangekomen op het busstation in Kuala Perlis was er nog een ouder Engels stel dat ook de nachtbus naar Kota Bharu nam, dus dit was handig. We moesten ongeveer nog zo'n 1,5 uur wachten tot de bus zou komen. Het was ongelofelijk maar waar, dus bus was gewoon te vroeg! Om 20.00 stond hij al voor het busstation. Nouja zeg het moet niet gekker worden, dat werd het dus wel.....
Ergens midden in de nacht hadden we een stop om Nasi Goreng te eten (lekker Aziatisch ja) na deze 45 min stop zaten we allemaal weer in de bus. Vervolgens werden er opeens allemaal dingen geroepen door de buschauffeur (in het Maleisisch dus geen idee wat) en begon iedereen uit de bus te stappen.. Oke... Dus deed ik dat ook maar. De twee Engelse volgden. Blijkbaar moesten we overstappen naar een andere bus. Ik nog half in slaap, had alleen even niet door dat ik naast mijn dagrugzak die ik bij me had in de bus ook nog een backpack had liggen in het "ruim"... Was ik even heeeeel blij bij het eindpunt toen bleek dat de lieftallige Engelsen mijn backpack hadden verwisseld naar de andere bus!!! Ik had even heel erg geluk.
Nou na ongeveer een vertraging van 3 uur kwam ik s ochtends om 6u aan in het hostel in Kota Bharu, natuurlijk was ik kei kapot. Maar kon niet echt meer in slaap vallen, want mensen uit de kamer gingen telkens in en uit omdat zij al op pad gingen om 7/8u. Helaas. Maar die dag heb ik heel gezellig met allemaal mensen ontzettend veel films gekeken, dus dat was heel erg leuk. Even een dagje lui zijn mag ook wel eens toch?! Toen het avond werd, vroeg de eigenaar van het hostel, Matt, of we met hem en een paar vrienden mee gingen naar het strand waar ze zouden gaan barbecuen. Super leuk! Echt dit was ontzettend gezellig, naast de zee op een geïmproviseerde barbecue hebben we heerlijke visspiesjes gegeten die ze hadden gehaald. Ontzettend toffe avond gehad! En daarna ook heeeerlijk geslapen, want ik was echt kapot.
Helaas moest ik er de volgende dag wel weer erg vroeg uit, maar dit was voor een goede zaak. Ik ging namelijk naar de Perhentian Islands! Een van de mooiste eilanden over de hele wereld. En wat was dit ontzettend waar!!! Zwemmen tussen de koraalvissen, kleine eettentjes op een parelwit strand, de zee zo helder blauw dat je tot ver in zee alles kon zien, wat een prachtige ervaring was dit! Helaas was ik hier naar voor twee nachten, omdat de accommodatie best duur is hier (kreeg trouwens nog een upgrade ook bij het hotel dus dat was echt super) maar het was ook meer dan genoeg. Twee dagen aan het strand liggen en relaxen is genoeg, meer had ik er echt niet nodig.
Toen ik nadat ik de ferry had genomen weer terug was in het havenplaatsje Kuala Besut, heb ik wel even een ontzettend spontane actie ondernomen. Ik zou namelijk gewoon weer met de 6 Ringgit bus weer terug gaan naar Kota Bharu en dan vanaf daar de volgende dag naar Singapore met de nachtbus van 15u. Hier zou ik Chantal ontmoeten van het hostel in KL en dan zouden we samen een paar dagen hier verblijven. Maaaaar, toen ik op de bus zat te wachten, stopte er plotseling een bus naar KL. Dus ik dacht.. Wat nou als ik gewoon naar KL ga...? Ik snel naar de bus gerend, zou over 5 min vertrekken. Oké! Kaartje kopen, waar? Oké daar, top. Shit, maar ik heb helemaal niks warms voor in de bus (houden van de airco in de bus dus bijna Nederlandse temperaturen daar..); backpack uit het ruim snel een trui d'r uitgevist. Ooh maar ik heb ook helemaal geen eten.. Dus aan de buschauffeur gevraagd of hij nog even een paar minuten kon wachten. Dat kon gelukkig, fijn toch die relaxte Aziaten! Dus naar de eerste beste 7-Eleven gerend voor wat brood, water en chips. En toen, klaar op te vertrekken. Op naar mijn oude vertrouwde hostel in KL. En wat was ik blij om daar weer naar toe te gaan! En wat was het ontzettend leuk de gezichten te zien van Alan (draaien de avond shift achter de receptie) en Chantal (m'n beste KL vriendin haha!) toen ik hier aankwam. Wat een warm welkom, wat ben ik toch ontzettend blij in deze geweldige stad. Ben weer terug in de family hier! Stond dan ook ingeschreven hier nu als: Royal Dutch in de kamer. Haha!
Morgen ga ik dus samen met Chantal naar Singapore voor een paar dagen, ben heel erg benieuwd. Het schijnt heel schoon te zijn, ben benieuwd want hier in Azië geven ze volgens mij niks om hun natuur en gooien ze gewoon alles overal neer....
HEB D'R IN IEDER GEVAL ZOVEEL ZIN IN!
Dus morgen bussen en dan zijn we 's avonds in Singapore, Chantal moet namelijk 's ochtends nog even werken tot 12u in het hostel hier.
Daaaaaag!
Zal de komende tijd m'n blog eens wat beter bijhouden..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley